سن یگانه اولین ترانه خود را در کنار محسن چاوشی و حامد هاکان با نام نشکن دلمو با ترانهسرایی و آهنگسازی خودش و تنظیمی از محسن چاوشی اجرا کرد.[۱] آلبوم اول او با نامسال کبیسه به صورت زیر زمینی منتشر شد. بعد از این آلبوم محسن یگانه فعالیت خود را با انتشار تکآهنگ ادامه داد؛ ناگفته نماند که اغلب همین تکآهنگهای پخش شده، برای جلوگیری از پراکندگی دور هم جمع میشد و به اسم آلبوم بروی سایتها قرار میگرفت. او چند سال به عنوان خواننده غیرمجاز شناخته میشد که بعد از مدتی تصمیم مجدد به اخذ مجوز از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی گرفت. بعد از مدتی سکوت و کش و قوسهای زیاد عاقبت در ۱۷ تیر ۱۳۸۷ آلبوم نفسهای بی هدف را منتشر کرد. آلبوم فروش موفقی داشت.[نیازمند منبع]
بعد از اولین آلبوم رسمی محسن یگانه با فاصله دو سالی که در وقفه آلبوم محسن یگانه افتاد او بیشتر وقتش را صرف اجرای کنسرت میکرد و با وسواسهایی که به خرج داد، زمان زیادی را صرف آلبوم رگ خواب کرد. رگ خواب در مرداد ۱۳۸۹ وارد بازار شد و ترانه سرآلبومی این آلبوم با نام سکوت بسیار مورد استقبال قرار گرفت و محبوبترین آهنگ سال "۱۳۸۹" شناخته شد.[۷]
آلبوم بعدی او با نام حباب، ۲ سال بعد و در مهر ۱۳۹۱ با ۱۴ قطعه وارد بازار شد.
محسن یگانه آلبوم حباب را آخرین آلبوم خود خوانده بود[۸] و در عین حال در اظهار نظر عجیبی گفته بود: این آخرین آلبوم من است.[۹]سپس به درخواست هوادارانش تصمیم خود را عوض نموده و تصمیم به انتشار مجدد آلبوم گرفت و این قول را به هوادارانش داد که پس از انتشار چند تکآهنگ کار آلبوم را آغاز کند. سرانجام در ۲۰ اردیبهشت ۱۳۹۴ آلبوم چهارم وی با نام نگاه منتشر شد.
محسن یگانه ترانهسرایی بیشتر قطعاتش را خودش به عهده گرفتهاست. او هم چنین برای خوانندگانی چون علی لهراسبی و محمد اصفهانی[۱۰] ترانه سروده و آهنگسازی و تنظیم کردهاست.[۱۱]
هنر مجموعهای از آثار یا فرایندهای ساخت انسان است که در جهت اثرگذاری بر عواطف، احساسات و هوش انسانی یا بهمنظور انتقال یک معنا یا مفهوم خلق میشوند. همچنین میتوان گفت هنر توان و مهارت خلق زیبایی است. از مهمترین رشتههای هنری میتوان به هنرهای تجسمی (نقاشی، طراحی،تندیسگری، عکاسی و چاپ)، هنرهای نمایشی (تئاتر و رقص)، موسیقی،ادبیات (شعر، داستان)، سینما و معماری اشاره کرد. واژهٔ هنر در زبانسانسکریت، ترکیبی از دو کلمهٔ سو» بهمعنی نیک و نر» یا نره» بهمعنای زن و مرد است. در زبان اوستایی س» به ه» تبدیل شده و واژهٔ هون» ایجاد گشتهاست که در زبان پهلوی یا فارسی میانه به شکل امروزی (هنر) درآمدهاست که بهمعنای انسان کامل و فرزانه است.[نیازمند منبع]
دانشنامهٔ بریتانیکا هنر را بهعنوان استفاده از توانایی و تخیل در خلق آثار زیبا، محیطی یا تجاربی که میتوان با دیگران تقسیم شود» تعریف میکند.
در یک طبقهبندی جدید بر اساس کتاب استراتژی بازاریابی هنر از مهدی خادمی میتوانیم تعاریف هنر را به دو دسته کارکردی و رویه ای تقسیمبندی کنیم. کارگردانیان عنوان میکنند که هنر برای تحویل یک هدف طراحی شدهاست و چیزی هنر محسوب میشود که بتواند دارنده آن را در راه دست یابی به هدف کمک نماید و وظیفه آن فراهم کردن تجربههای زیبایی شناختی لذت بخش است. در مقابل رویه گرایان عنوان میکنند چیزی به عنوان اثر هنری محسوب میشود که بر طبق فرمول یا فرآیندی مناسب ساخته شده باشد؛ صرف نظر از این که هنر چه هدف و مقصودی دارد، هنر میتواند در ابتدا کارکردی باشد اما در نهایت به صورت رویه ای عمل کند.
مانرو بریسیدی (۱۹۸۲) یک تعریف کارکردی از هنر ارائه میدهد:
اثر هنری ترکیبی از شرایط مورد نظر است که به منظور ارائه تجربههای زیبایی شناختی ارزشمند قادر به نشان دادن ویژگیهای زیبایی شناختی هنر باشد.»
در حالی که کارگردانیان ارزش هنر را وابسته به ماهیت آن میدانند، تعریف رویه گرایان صرفاً توصیفی بوده و مبتنی بر ارزیابی نیست. از تعاریف رویه ای ارائه شده میتوان به تعریف دیکی اشاره کرد که یک تعریف سازمانی محسوب میشود. او در درجه اول اثر هنری را به عنوان اثر تصنعی» و در درجه دوم به عنوان مجموعه ای از جنبههای کلیدی که از طرف برخی از نامزدها برای قدردانی از افراد فعال در منظومه هنر اعطا میشود» میبیند.[۱]
در ادبیات ایران در دورهٔ اسلامی این معنا دوباره دگرگون شد و هنر به معنای دلیری، کمال، فضیلت، هوشیاری، فضل، تقوی، دانش و کیاست و… به کار رفت، که دارای بار معنایی عام بود:
درباره این سایت